«Το πρόγραμμα ‘‘Καλλικράτης’’, που επέφερε στη χώρα μας τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από ομόφωνη απαίτηση δεκαετίας όλων των συλλογικών οργάνων της Τ.Α., υπήρξε μια ιστορική αναγκαιότητα για την αναβάθμιση του ρόλου των ΟΤΑ προς όφελος των κοινωνιών και των πολιτών. Δεν είναι μόνο η οικονομία κλίμακας που επήλθε από την αλλαγή του χάρτη με τις συνενώνεις των δήμων, αλλά κυρίως με τη μεταβίβαση εκατοντάδων αρμοδιοτήτων στους ΟΤΑ στο πλαίσιο της διευρυμένης αποκέντρωσης, της ελαχιστοποίησης της γραφειοκρατίας, της απλοποίησης διαδικασιών και της αντιμετώπισης φαινομένων δυσλειτουργίας που επί χρόνια ταλαιπωρούσαν τους πολίτες.
»Οι δήμοι, ως ο εγγύτερος και αμεσότερος θεσμός προς τον πολίτη, όφειλαν να έχουν αυξημένες αρμοδιότητες σε όλα τα επίπεδα και τους τομείς της καθημερινότητας. Κι αυτό έγινε με την παραχώρηση αρμοδιοτήτων, η οποία, όμως, δεν συνοδεύτηκε από την προβλεπόμενη από το άρθρο 102 του Συντάγματος μεταφορά των απαιτούμενων πόρων, αλλά ούτε και την αντίστοιχη μεταφορά ανθρώπινου στελεχιακού δυναμικού.
»Δυστυχώς το ολοκληρωμένο σχέδιο υποστήριξης του ‘‘Καλλικράτη’’ σε επίπεδο οικονομικών πόρων, ανθρώπινου δυναμικού κι εξοπλισμού που προβλεπόταν από το πρόγραμμα ‘‘Ελλάδα’’ δεν εφαρμόστηκε, με αποτέλεσμα η χώρα μας να χάσει μια μεγάλη ευκαιρία και να απαιτείται επιπλέον χρόνος για την κάλυψη των κενών.
Έτσι, κάποιες αρμοδιότητες ασκούνται με ελλειπτικό τρόπο, κάτι που γίνεται περισσότερο αντιληπτό στα κρίσιμα και ευαίσθητα θέματα της καθημερινότητας των πολιτών.
»Τέτοια, για παράδειγμα, είναι τα θέματα κοινωνικοπρονοιακής πολιτικής, όπου παρατηρήθηκαν τα γνωστά προβλήματα με τα κοινωνικοπρονοιακά επιδόματα, του τομέα υπηρεσιών υγείας και υγιεινής. Στους δήμους-πρωτεύουσες νομών, δε, χαρακτηριστικότερο όλων είναι το παράδειγμα της πολεοδομίας, όπου καταγράφονται σοβαρά προβλήματα λειτουργίας και εξυπηρέτησης των πολιτών, ενώ οι περιφερειακοί δήμοι στερούνται ακόμη τέτοιων υπηρεσιών.
»Η αυτοδιοικητική οικογένεια γνωρίζει τις υστερήσεις του προγράμματος ‘‘Καλλικράτης’’ και τις έχουμε επισημάνει κατ’ επανάληψη μέσα από τα συλλογικά μας όργανα. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να ενισχυθεί και να υλοποιηθεί άμεσα το πρόγραμμα ‘‘Ελλάδα’’ έτσι ώστε να καλυφτούν τα κενά και οι δήμοι να μπορέσουν να επιτελέσουν τον ενισχυμένο ρόλο τους χωρίς εμπόδια κι αναστολές προς όφελος των συνδημοτών μας. Οι καιροί επιβάλλουν να τρέξουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα καθώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να προσθέσουμε κι άλλον χαμένο χρόνο, πολύ περισσότερο όταν οι συνθήκες είναι πιεστικές λόγω της οικονομικής κρίσης. Με βάση την ευρωπαϊκή και διεθνή εμπειρία, γνωρίζουμε ότι σε περιόδους κρίσης μεταβιβάστηκαν στους δήμους, και γενικότερα στην Αυτοδιοίκηση, κρίσιμες και ουσιαστικές αρμοδιότητες, καθώς είναι οι κατ’ εξοχήν βασικοί πυλώνες στήριξης της κοινωνίας και οι πλέον κατάλληλοι για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών και των ζητημάτων ανάπτυξης. Στην Ελλάδα δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο...».